Orthopedie ANCA-kliniek
Eerste emailcontact
Datum: 12 november 2011
Van: Elly Langewis
Aan: ANCA hip clinic
Onderwerp: Heup Resurfacing
Sinds 4 maanden weet ik dat ik twee versleten heupen heb. In eerste instantie kreeg ik het advies van de orthopeed en de huisarts om nog een tijd te wachten met opereren. Ik ben 52 jaar en krijg er met de week meer last van. Lopen is moeilijk, traplopen nog meer. Om in conditie te blijven zwem en fiets ik, waarbij ik er weinig last van heb. Na nog een gesprek met een (andere) orthopeed kreeg ik het advies om toch zo snel mogelijk te laten opereren, en daar was ik het intussen ook mee eens - ik leef ten slotte nu. Ik sta op de wachtlijst om een normale THP te krijgen in januari in Utrecht, maar vraag me af of het niet veel verstandiger is gezien mijn leeftijd om voor een BHR te kiezen. Als voordeel lijkt het te hebben dat een eventuele vervolgoperatie minder moeilijk wordt. Als nadeel lijkt het te hebben dat het er wel erg op aankomt dat de heup nauwkeurig geplaatst wordt. Kunt u beoordelen hoe mijn kansen zijn bij een BHR en of het aan te raden is? En als ik dat bij u zou kunnen laten doen, op welke termijn dat dan kan. En hoelang daarna de rechterkant ook gedaan kan worden. Hierbij stuur ik twee röntgenfoto's op, van 2009 en 2011, waarin te zien is hoe snel het is versleten. Er is ook een MRI gemaakt begin augustus, die ik ook op CD heb.
Datum: 14 november 2//011
Van: Koen de Smet
Aan: Elly Langewis
beste Elly, met uw morfologie van de heupen zou ik een totale heup voorstellen met keramiek op keramiek GROTE bolkop. Tegenwoordig kunnen we grote bolkoppen 40, 44, 48 plaatsen zoals bij resurfacing,
met vriendelijke groet Koen De Smet, MD
Tweede emailcontact
Datum: 28 november 2011
Van: Elly Langewis
Aan: ANCA hip clinic
Onderwerp: Heup Resurfacing
Beste dokter De Smet,
Heel erg dank voor dit snelle advies. Wij overwegen nu om de THR van mijn heup bij u te laten doen, mede op basis van dit advies. In Nederland blijken veel ziekenhuizen met 1 standaard kunstheup te werken - ieder ziekenhuis weer een andere - en is het moeilijk om advies te krijgen over welke het meest geschikt zou zijn voor mij. Uit andere bronnen hadden we ook begrepen dat keramiek op keramiek een hele goede oplossing was, maar gezien uw ervaring was dit advies doorslaggevend. Er is al een verwijsbrief, maar we vragen ons nog een aantal zaken af.
- Hoe is het tijdspad vanaf de eerste afspraak tot aan de operatie? Op het moment sta ik al ingeschreven voor een operatie in januari, maar dan wordt het maat 36 voor gehard kunsthars en keramiek. Ik wacht liever niet te lang meer aangezien ik nog maar weinig kan lopen of staan, maar iets later zal nog wel gaan.
- Zou het aan te raden zijn om beide heupen tegelijk te laten opereren, of is het een te zware ingreep in mijn geval (vanwege de ondiepe kom) en moet het in twee keer? En hoelang zou ik daartussen laten zitten?
- (weggelaten)
Het zijn heel wat vragen, en misschien hadden we deze moeten richten aan info@anco.be? Zoja, dan bij deze excuus. In ieder geval dank voor uw tijd.
Met vriendelijke groet,
Elly Langewis
Datum: 1 december 2011
Van: Koen de Smet
Aan: Elly Langewis
mevrouw langewis, u krijgt best een bilaterale ingreep!!! Dit geeft het minst complicaties. U kan misschien intussen via het secretariaat@heup.be ook al een planning van de bilaterale ingreep vragen,
met vriendelijke groet
Koen De Smet, MD
Eerste bezoek
12 januari had ik mijn eerste afspraak met De Smet in de ANCA hip clinic in Gent. De heenreis loopt soepel en we zijn ruim een uur te vroeg in de kliniek. Deze is gevestigd in een villa aan de Krijgslaan, de ingang blijkt een deurtje aan de zijkant die toegang geeft tot een trappenhuis waar je een korte trap opmoet naar de praktijkruimte. En ik heb al zo'n moeite met traplopen, voor een heupkliniek trof me dat wel als vreemd. Eerst worden er foto's genomen, staand en razendsnel. Op de website hadden we al gelezen dat hier de foto's staand genomen worden omdat je dan veel beter kunt zien hoe het gewricht functioneert. Als we bij de dokter komen, die in vrijetijdskleding achter zijn bureau zit, zegt hij bij het bekijken van de foto's "Oei! Dat ziet er niet goed uit!". Gelukkig wist ik dat al, en hij had in zijn aantekeningen niet staan dat we daar al contact over gehad hadden en dat ik over drie weken al geopereerd zal worden. Hij dacht waarschijnlijk een slecht-nieuwsgesprek te moeten voeren. Wel geeft hij aan dat ik in de tussentijd ook al mijn rechterheup flink kapot heb gelopen. Als we het hebben over dat in Nederland niemand twee heupen tegelijk wil doen, omdat dat te zwaar zou zijn, zegt hij "Te zwaar? Voor de arts dan zeker!". In mijn geval is dat juist heel goed om goed te kunnen revalideren. De operatie moet niet langer duren dan 3 uur, anders wordt het inderdaad te zwaar, maar per heup is hij een uur bezig dus verwacht de hele operatie in 2, hooguit 2,5 uur te kunnen doen, en dat zal voor mij geen probleem geven. Hij luistert hoofdschuddend naar de problemen die de verzekering geeft en schrijft een heel mooie anamnese en behandelplan, met duidelijk aangegeven waarom het voor mij zo beter is, dat er een kop in komt van 40 mm, hoe de operatie en herstel vemoedelijk gaan verlopen en dat het voor de verzekering ook veel voordeliger is dan 2 keer 1 heup opereren. Ook informeren we of het mogelijk is na de opratie naar huis terug te keren met het openbaar vervoer of dat we autovervoer moeten regelen. Het lijkt De Smet zelfs het beste met de trein, omdat je met de auto toch elk uur een keer moet stoppen omdat je nog niet zo lang mag zitten, en in de trein kun je nog even rondlopen. De hoge opstap in Gent lijkt hem niet zo'n probleem. Al met al een prettig gesprek. Voor het weggaan vraag ik nog aan de balie hoe ik dat doe met de medicijnen die ik nu slik, en daar moet ik 5 dagen van te voren mee stoppen. Oh jee. Hoe ga ik dat overleven? Maar goed, we zijn klaar, hebben alles en we zijn voor 1 uur weer op station Gent.
File:BriefDeSmetAanHuisarts.pdf
Derde emailcontact
Datum: 22 januari 2012
Van: Elly Langewis
Aan: ANCA hip clinic
Onderwerp: Heup Resurfacing
Beste dokter De Smet, Op 1 februari wordt ik via uw kliniek geopereerd aan beide heupen. Tijdens het gesprek hierover met u op 12 januari jl heeft u aangegeven dat ik twee keramiek op keramiek prothesen krijg met bolgrootte 40. In een eerdere email repte u echter ook over nog grotere koppen. Is er een reden dat bij mij is gekozen voor 40? We hebben het over veel gehad in het gesprek maar dit zijn we vergeten te vragen.
Met vriendelijke groet, Elly Langewis
Datum: 1 december 2011
Van: Koen de Smet
Aan: Elly Langewis
beste, alles hangt af van de grootte van uw eigen acetabulum. (bekken)
ik veronderstel dat ik een schatting gemaakt heb bij het consult.
De juiste grootte kan natuurlijk maar bepaald worden eens de heup open is,
met vriendelijke groet
Koen De Smet, MD
Voorbereidende onderzoeken
31 januari 2012
In de kliniek wordt eerst een ECG gemaakt. Hiervoor spuit ze met een plantenspuit koud water op mijn blote vel waar de contacten moeten komen, brr! Vervolgens neemt ze een groot aantal buisjes bloed af (vast reserve voor tijdens de operatie, grap ik nog) en wil ze m'n gewicht weten - ik zeg 85 kg, maar heb me al een half jaar niet meer gewogen. Daarna naar een andere ruimte voor de röntgenfoto's. Eerst (weer staand) een aantal van mijn heupen, om alles goed op te kunnen meten, daarna wil ze nog mijn longen trekken. Ik zeg bijna dat ik ze liever niet laat trekken, maar dat is flauw, want ik weet dat ze gewoon bedoelt dat ze daar ook foto's van wil maken. Na even wachten is alles goedgekeurd en krijg ik van alles mee voor in het ziekenhuis: steunkousen, en 2x 3 tubetjes betadine douchezeep, om me vanavond en de ochtend van de operatie te wassen.
Later krijg ik de resultaten van alle bloedtesten en foto's mee naar huis. Bij de bloedtest is alles goed (ook op hiv is getest) alleen is er een hogere waarde die aangeeft dat er een chronische ontsteking zit - ja, in mijn heupen.
Na de operatie in het ziekenhuis
Dokter De Smet komt de dag na de operatie 's morgens langs en vertelt dat het allemaal goed is gegaan, dat de operatie 2 uur heeft geduurd, dat er rechts een klein barstje in mijn bot was ontstaan en hij daarom een draadje om het bot heeft gewikkeld en dat ik daar verder geen last van zou hebben. Ik krijg ook een verslag van de operatie. Hier staat echter niet op dat er een barstje was en hij dat draadje heeft gebruikt. Ook de tweede dag na de operatie komt hij 's morgens langs, en legt na mijn vragen uit dat het draadje een titanium draadje is dat daar dus blijft zitten. Ook geeft hij me alle recepten en voorschrift voor fysiotherapie mee, zodat ik weg kan op het moment dat ik dat zou willen. Ook zal hij ervoor zorgen dat ik een volledig verslag krijg, met zijn persoonlijke opmerking over dat draadje erbij. Ligt aan de manier van uitprinten, begrijp ik.
14 maart 2012, controle bij dokter Janssens, ANCA
Precies 6 weken na de operatie kom ik terug voor controle, bij een andere dokter van dezelfde kliniek. Eerst worden er foto's gemaakt, en daarna nog even gekeken in hoeverre ik mijn benen kan draaien. Op het operatieverslag van de dokter staat ook niet dat er een draadje is gebruikt i.v.m. dat barstje, maar je ziet het duidelijk op de foto. Verder ziet het er goed uit zegt de dokter, ook van dat barstje is niets meer te zien. Dat ik meer last van rechts heb komt omdat ik eerst rechts ben geholpen, en dan heb je bij de operatie aan de linkerheup daarna op je rechterkant gelegen. En dat draadje zou ook kunnen bijdragen. Verder moet ik erop rekenen dat ik evenlang nodig heb om mijn spieren als vanouds te kunnen gebruiken, als de tijd die ik al moeilijk heb gelopen, dus 1 à 2 jaar. Maar ik mag vanaf nu alles doen, dus ook fietsen, als het geen pijn doet. En dus ook met mijn bovenlijf een scherpere hoek t.o.v. mijn bovenbenen, en naar buiten bewegen van de knieën.
Volgende controle over een jaar.
28 maart 2012 - 16 april 2012: email en behandeling ontstoken litttekens
Op woensdag 28 maart beginnen de littekens dik, warm en pijnlijk te worden. 's Avonds is het zo erg dat ik een email naar de ANCA-kliniek stuur, waarop De Smet onmiddellijk (en dan bedoel ik onmiddellijk, gestuurd om 21:46, antwoord gekregen om 21:46!) antwoordde dat ik het rustig aan moest doen en als het over twee weken niet over was op controle moest komen. Vrijdagochtend bleek het litteken links roze vocht te lekken, dus redelijk in paniek weer een email gestuurd naar De Smet, om 9 uur 's morgens. Na een automatisch antwoord dat hij de komende week afwezig was kreeg ik krap 2 uur later toch antwoord: advies om een bloedonderzoek te laten doen en eventueel antibiotica te gebruiken. Dus snel een bloedonderzoek geregeld, waaruit blijkt dat ik geen verhoogde leukocyten heb maar wel meer bezinking. Op advies van een orthopeed schrijft mijn huisarts een overdosis antibiotica voor. Zaterdag gaat ook de andere kant open en komt er uit beide kanten op verschillende plekken geel pus. Ik hou op met werken en hou me echt bijzonder rustig. De woensdag erna begint mijn rechterbeen te gloeien en een beetje dik te aan te voelen, en ikzelf voel ook verhit, dus ik zit helemaal in zak en as. Tot 's avonds het verband ververst wordt en ik een allergische reactie blijk te hebben voor de pleisters! Vanaf toen een pleister voor gevoelige huid gebruikt en het is snel over. Puf. Vrijdag, na een week, is het nog niet over en besluit de dokter de kuur met een week te verlengen. In de loop van de week erna wordt het wel beter en gaat alles langzaam weer netjes dicht. 's Avonds op tweede paasdag krijg ik een email van De Smet met de vraag hoe het nu gaat. Als ik vertel dat het bijna over is, en vraag of het verstandig is op controle te komen, dringt hij eropaan dat ik de volgende week een spoedafspraak maak. Ik maak een afspraak op maandag 16 april om 12:15 bij De Smet.
16 april 2012, controle bij de ANCA-kliniek
Ik ben mooi op tijd, maar de hele wachtruimte zit vol. Op een gegeven moment moeten er zelfs mensen staan! Amerikanen, Engelsen, Engelsen uit Hong Kong, Spaans sprekende mensen, allemaal mensen die een heleboel spullen meekrijgen voor de operatie en voor verblijf in de Holiday Inn daarna, met nog ingepakte krukken. Ik zie dokter de Smet een aantal keer haastig heen en weer lopen, het is vreselijk druk. Na een tijdje wordt ik gevraagd door Bart (met dank aan Sif, zijn naam wist ik niet) om een foto te laten maken. Ik nam aan dat ze dan weten waarvoor ik kom, maar dat is niet zo. Hij ziet de verbanden (de wonden zijn nog net niet helemaal dicht) en vraagt verschrikt wat er is. Ik vertel het en hij vraagt of ik dan in februari niet een foto heb laten maken. Dokter Janssen loopt ook binnen en herkent me van de vorige controle (hoe is het mogelijk) waarop alles nog rustig was. Bart spreekt me streng toe dat ik onmiddellijk contact had moeten opnemen met de kliniek - maar dat heb ik gedaan - en dat twee weken antibiotica wel erg kort is. Dat stelt mij niet erg gerust. Aangezien ik de foto van 4 weken eerder heb meegenomen hoeven er geen foto's gemaakt te worden. Vervolgens zit ik weer een hele tijd in de wachtkamer, en zie een heleboel mensen voorbijkomen. Ik zou ze wel willen zeggen: kijk naar mij, het valt allemaal erg mee, en na een paar maanden kun je weer bijna alles! Maar zo zeker voel ik me niet meer...Na 2 uur wachten haalt dokter Janssen me op, want dokter De Smet heeft het veel te druk. Hij haalt het verband er voorzichtig af (mag ik niet zelf doen, want hij wil het voorzichtig doen om mijn huid niet te beschadigen) en stelt vast dat het eigenlijk al helemaal geheeld is. Aan het patroon ziet hij dat het precies op de plek zit van de onderhuidse suturen, de hechtingen van draadjes van de spieren. Deze draadjes moeten vanzelf oplossen, maar bij sommige mensen reageert het lichaam op die draadjes. Hij had het al wel vaker gezien, gelukkig dus niks om me zorgen over te maken. Hij laat het Bart ook nog even zien, en dan plakt hij een klein verbandje op de ene kant en mag de andere kant gewoon onbedekt blijven (is niet nat meer). Ik hoef geen antibiotica meer (kuur van 2 weken was toch al afgelopen) en ik hoef me ook vooral helemaal geen zorgen te maken. Hij snapt dat ik vreselijk geschrokken ben, stelt me gerust en ik hoef pas weer over 1 of 2 jaar terug te komen.